Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Αναμονή pt.5


Ρωγμή στον κρόταφο
παρατεταμένο γκουχ γκουχ γκχουαου
περνάω καλά με όλους
ή τουλάχιστον έτσι συνήθισα
ζεσταν’ ο καιρός
φόρεσα το καλοκαιρινό μου χαμόγελο.
Κρεμάω τη ζακέτα μου
και ξεπατώνω οξινίδες
βλέπω τεράστιες ακρίδες
να σαλεύουν απ’ το λόφο
ενώ λιγώνομ’ απ ‘ τον όχλο των χοχλιών.
Μα ένα λιανό σαλιγκαράκι
ξεπροβάλει σα μουνάκι
μεσ’ από το κέλυφος του.
Γεια σου ποίηση,
όλο κάτω, κούπα, 'γεια
ό,τι σου πα
έτσι καλώ το μασκαρά
να με βάλει στην καρότσα
να με κλείσει στην κουζίνα
και να μου αλλάξει φύλλο,
διότι φεύγουν τα καργιόλα,
τα μεγάλα τα ξεκώλια
και δε θα χει κοριτσάκια
στο λόγο που θα βγάλω για την ε(χέ)γγειο πρόσοδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου