Παίζω με τη διαύγεια μου,
τη γυρνάω σα μπαλάκι
ανάμεσα στα δάχτυλα.
Χαμογελάω,
σας χαιρετώ,
καταξιώνομαι στους κύκλους σας.
Η ίδια ηθική που σιχαίνομαι,
διεγείρει τη συμπάθεια σας.
Δεν κάνω τίποτα παραπάνω
δεν είμαι ποιητής,
δεν είμαι στιχάκι
ούτε καν κραυγή.
Είμαι ένας από σας,
σεργιανίζω με τον ίδιο τρόπο,
κάνω το βίωμα παρατήρηση
την παρατήρηση ποίηση
την ποίηση ζωή.
Τελικά είμαι ένας από σας
ή όλοι σας κρύβετε μέσα σας, λίγο από μένα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου